Gepubliceerd in de Volkskrant van 23 september 2010

 

Van Santen blijft verrassen * * * *
Door Patrick Hanenberg

 

cd resensie

 

Nederlandstalig

 

 

Oordeel redactie

Oordeel bezoekers

 

Pieter van Santen maakt het de recensent heel makkelijk. Op het hoesje staan kreten als Nederjazz, Polderlatin, Brakwaterbebop en Kwelderblues. En ja, al die kwalificaties zijn perfect van toepassing op het gevarieerde jazzy repertoire van Van Santen, die als componist en pianist alle jazzstijlen in de vingers heeft. Het album opent met een ingenieuze variant op Jobims One note samba. Die ene toon, die het leven van Van Santen beheerst, eindigt met een langgerekte toon op de intensive care.

Van Santen heeft een grote fantasie (op het uitgemolken idee na dat een Ikea-kast nauwelijks in elkaar te zetten is) en weet zijn hersenspinsels mooi op rijm te zetten. Soms horen we een vage echo van Drs. P, de meester van de ambachtelijke tekst, ook al zou hij het niet wagen om ‘licht’ op ‘ligt’ te laten rijmen.
Van Santen (die zeven jaar pianist was bij cabaretgroep Crème Fraîche) laat zijn melodielijnen flinke hoekse bochten maken in de sfeer van John Coltrane, van wie hij een paar composities gebruikt. Een album dat zelfs na vijf keer draaien steeds nieuwe muzikale en tekstuele verrassingen laat horen.